Opanowanie

Czy zauważyłeś, że mamy tendencję do obwiniania okoliczności za swoje wady? Obwiniamy złe wychowanie, trudności finansowe lub innych ludzi. Być może nie mamy wpływu na okoliczności, ale mamy wpływ na swój charakter. Nie możesz zrzucać winy za swoje wady na otoczenie, tak jak nie możesz winić lustra za to, jak wyglądasz. Integralność zawsze wiąże się z wyborem i gdy podejmujesz decyzję zgodną ze swoim charakterem, robisz krok naprzód w rozwoju duchowym. Pomyśl o chwilach, w których stawiałeś czoła pokusom i przeciwnościom losu. Zanotuj je, a obok nich zapisz swój wybór: uciec, usprawiedliwić się, skapitulować, zrobić unik, wytrwać lub przezwyciężyć. Jakie obszary problemów możesz zidentyfikować?

Co możesz zrobić lepiej? Jeśli wymienione rzeczy były spowodowane okolicznościami, na które nie miałeś wpływu, zdecyduj się przejąć większą kontrolę nad swoim życiem. W jaki sposób? Dodając… opanowanie do swojego arsenału. Życie przypomina górę lodową, której widzimy 15 procent – to nasza reputacja. Reszta, nasz charakter, jest ukryta pod powierzchnią. Charakter to to, o czym myślimy, ale czym niekoniecznie się dzielimy. To rzeczy, które robimy, gdy nikt nie patrzy. To to, jak radzimy sobie z małymi życiowymi trudnościami, z porażką i sukcesem. Pod koniec błyskotliwej kariery Jozue rzucił Izraelowi wyzwanie tymi słowami: „Wybierzcie dziś sobie, komu chcecie służyć (…) Ja i mój dom będziemy służyli Panu” (Joz 24,15).

Charakter opiera się na opanowaniu, a opanowanie polega na dokonywaniu właściwych wyborów. Dobra wiadomość jest taka, że nie musisz robić tego sam: „Bóg to bowiem jest sprawcą waszych pragnień i działań” (Flp 2,13).